 Mana
Kluczowym pojęciem w Hunie jest mana. Jest to energia. To dzieki niej, możemy kreować świat, działać na różnych planach rzeczywistości. Do organizacji świata astralnego, niższe Ja potrzebuje energii. Kahuni zwali tą energię ?mana? (wiele gier fantasty przejęło słowo ?mana? - w grach grze, każda postać maga, ma określoną ilość many do rzucania czarów). W jodze istnieje pojęcie ?prana? (również podobieństwo) i oznacza to siłę życiową.
Mana jest faktycznie energią. Jest potrzebna do życia. Ciało człowieka jest wypełnione energią. Każdy żywy organizm potrzebuje energii i bierze udział w niekończącym się cyklu wymiany energetycznej. |
| Ponad światem materialnym niezaprzeczalnie ?coś? istnieje. Cały wszechświat fizyczny ma swoją przyczynę na bardziej subtelnych poziomach. Dlatego między innymi, wszystko jest tak dokładne i działa według jakiegoś określonego wyżej wzoru. Fizycy wciąż nie mogą wyjść z podziwu dla precyzji i struktury całego wszechświata. Jak wspomniałem, rzeczywistość materialna jest tylko wynikiem procesów, które zachodzą na wyższych planach. Podział wyższych światów jest oparty na wiedzy teozoficznej, jednak doskonale współgra z Huną. Obie nauki charakteryzują się wysoką jakością i mogą się nawzajem uzupełniać nie wprowadzając rozbieżności. Dla lepszego zrozumienia procesów huny można wykorzystać wiedzę teozoficzną. Poniżej przedstawiam krótki opis planów subtelnych znajdujących się ponad materią.
Są to światy: |
Gdy misjonarze przybyli na rajskie wyspy Polinezji, rozpoczęli rozgłaszać nauki o Bogu, duszy człowieka, zbawieniu i Jezusie. Przedstawiali im swoją wiarę i swoje poglądy na temat duchowości. Niektóre z tych rzeczy były kahunom znane, inne budziły śmiech. Zarówno kahuni jak i misjonarze dziwili się odmiennością swoich poglądów. Na dodatek wymiana informacji była często utrudniona nieprecyzyjnym tłumaczeniem. Mimo to się dogadywali.
Pierwszą rzeczą, którą byli zaskoczeni kahuni, było twierdzenie jakoby człowiek miał jedną jedyną duszę. Przecież wiedzieli oni dokładnie, że wnętrze człowieka składa się z trzech ?duchów?. Był to właściwie podział na trzy funkcje, które jest w stanie wykonywać umysł. Koncepcja kahunów rozśmieszyła z kolei misjonarzy. Nic dziwnego, działo się to w 1820 roku, kiedy psychologia jeszcze nie istniała. (Psychologia jako nauka pojawiła się dopiero ok. 1880r.) Dlatego misjonarze mieli prawo nic nie wiedzieć o strukturze umysłu. I nic nie wiedzieli.
Dzisiejsza wiedza z zakresu psychologii przyjmuje za normalne istnienie dwóch jaźni człowieka - świadomości i podświadomości. Dla kahunów było to oczywiste wieki temu. Co więcej, ta wiedza miała bardzo praktyczne zastosowanie. Znając ją, kahuni potrafili uzdrawiać i działać cuda. Wiedzieli bowiem, jak potężny jest umysł człowieka. Warto poznać jego funkcjonowanie, aby móc skutecznie z niego korzystać. |
